دبیرستان پسرانه خاتم الا نبیا ء(ص)شهرستان بم

نشانی: خیابان زید تلفن ۲۳۱۹۲۲۰

دبیرستان پسرانه خاتم الا نبیا ء(ص)شهرستان بم

نشانی: خیابان زید تلفن ۲۳۱۹۲۲۰

فرزندان آخرت باشید

ورق می زنم کتابی را که برگ برگ آن راهنمای زندگی است و در صفحه ای از آن تأمل می کنم تا برای لحظاتی به آن صدای آسمانی گوش دهم و دلم آرام و قرار بگیرد. شما در مسجد جامع کوفه اید. سال 63 هجری است و حالا جنگ «جمل» تمام شده است و مردمی که هرگز قدر شما را ندانستند و ندانستند که «علی»(ع) کیست، آمده اند تا صحبت هایتان را گوش دهند و می شنوم که می گویید: «بکوشید از فرزندان آخرت باشید نه دنیا» و بعد از شنیدن آن سخنرانی طولانی و شیوا از مسجد بیرون می آیم و برای لحظاتی به این جمله فکر می کنم. نگران بودی؛ نگران مردمی که خود نمی دانستند چه می کنند و به کجا می روند، اما شما خوب می دانستید راهی که مردم هم روزگارتان برگزیده اند سرانجام خوبی نخواهد داشت. می دیدی مردم اسیر هوا و هوس شده اند و دچار آرزوهای طولانی. می دیدی آنها فرزندان دنیا شده اند نه فرزندان آخرت و تو می خواستی آدمهای هم روزگارت و حتی آدمهایی که بعد از رفتن تو و در زمانهای دیگر می آیند فرزندان آخرت باشند نه دنیا. می دانستی فرزندی آخرت و فکر کردن به آن روز بزرگ است که می تواند آنها را از خواب غفلت بیدار کند و آنها را هوشیار سازد تا بیش از پیش سرگرم دنیا نشوند و به فکر آخرتشان هم باشند. می دانستی در آخرت آدمها به دیدن خداوند می روند و باید به او جواب دهند سالهایی را که در زمین بوده اند چه کرده اند و در کوله هایشان چه به آخرت آورده اند. و یادم می آید تو دنیا را در خطبه ای «دارالبلیه» نامیده ای. در مسجد کوفه، دنیا را به ظرف آبی تشبیه کردی که از آن اندکی مانده است و به سرعت در حال تمام شدن است و چه تشبیه زیبایی؟ چه کسی جز «علی»(ع) می تواند این همه با مردم زیبا سخن بگوید؟ و این همه نگران مردم باشد، مردمی که دچار غفلت شده اند؟ علی(ع) پرورده دامان پاک پیامبر(ص) است و جز این نباید از علی(ع) انتظار داشت. نگرانمان بودی، نگران ما آدمهایی که دچار آرزوهای دور و درازیم و تو می دانستی آرزوهای دور و دراز، آخرت را از یادمان خواهد برد و تو نمی خواستی آخرت را فراموش کنیم. می دانستی اگر آخرت را فراموش کنیم یکسر سرگرم دنیا خواهیم شد و تو از اینکه مردم را سرگرم دنیا ببینی نگران بودی و ای کاش مردم کوفه و ما این را می دانستیم. دلتنگم دلتنگ که گاهی همه چیز را فراموش می کنیم حتی شما را و آن حرفهایی را که می تواند ما را خوشبخت کند و تو را می بینم که نگرانی، نگران ما آدمهای غافل.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد